Solianka
Solianka
- Czym jest solianka?
- Jak przygotowuje się soliankę?
- Sposób podawania – na co warto zwrócić uwagę i z czym łączyć soliankę?
- Podobne dania
- Ciekawostki na temat solianki
-
Kuchnia Ukraińska
-
Baza dania Mięso / Ryby
-
Dla kogo Miłośnicy dużych porcji
-
Stopień ostrości pepper pepper pepper
Czym jest solianka?
Zupa solianka znana była już co najmniej w XV wieku. Z założenia stanowiła tłustą, sycącą potrawę, którą podawano do wódki w charakterze zakąski. Ponieważ była tania w przygotowaniu, dużą popularnością cieszyła się wśród chłopstwa, w związku z czym – jako mało wyrafinowane danie – rzadko trafiała na arystokratyczne stoły. Dziś soliankę zamówić można w wielu eleganckich restauracjach. Uchodzi za jedno z najbardziej reprezentatywnych dań kuchni rosyjskiej czy ukraińskiej. Ceniona jest za oryginalny, słonawy, a zarazem kwaśny smak. Zachwyca ciekawym połączeniem bogactwa składników.
Jak przygotowuje się soliankę?
O ostatecznym smaku solianki w dużej mierze decyduje rodzaj użytego wywaru. Najczęściej przyrządza się tę potrawę na mięsie, a właściwie na wielu gatunkach mięs – obsmażonych wędlinach, słoninie, żeberkach, a nawet parówkach. Zupę soliankę ugotować można też na wywarze rybnym lub grzybowym. Niezależnie od wersji danie musi mieć kwaśno-słony smak, który uzyskuje się za pomocą całej gamy dodatków: cebuli, czosnku, pomidorów (lub koncentratu pomidorowego), oliwek, kaparów, kapusty, a przede wszystkim kiszonych ogórków. Przepis na soliankę obejmuje także szereg przypraw. Doprawia się ją pieprzem, chili, ziołami (zwłaszcza natką pietruszki i koperkiem). Zwykle nie trzeba używać soli – swój słony smak potrawa zyskuje dzięki wyrazistym składnikom. Kwaśność zupy regulować można poprzez dodanie do niej kwasu chlebowego lub wody, w której kisiły się ogórki.
Sposób podawania – na co warto zwrócić uwagę i z czym łączyć soliankę?
Przysłowiową „kropkę nad i” w przepisie na soliankę stanowią plasterek cytryny, który zaostrza smak, oraz kleks gęstej śmietany. Danie można także posypać posiekaną natką pietruszki lub świeżym koperkiem. Tę niezwykle esencjonalną, pożywną potrawę kuchni ukraińskiej i rosyjskiej potraktować można jako samodzielne, główne danie obiadowe. Jeszcze bardziej sycące staje się, gdy serwuje się je z chlebem.
Podobne dania
Solianka łączy w sobie cechy kilku innych tradycyjnych zup popularnych w krajach Europy Wschodniej. W zależności od rodzaju użytego wywaru porównać ją można do szczi, rassolnika czy uchy. Jeśli chodzi o rodzime potrawy, solianka najbardziej podobna jest w smaku do zupy ogórkowej – również kwaśnej i słonawej zarazem. Poza tym są to jednak zupełnie różne dania, więc osoba, która nie jest miłośnikiem polskiej ogórkowej, ma szansę rozsmakować się w rosyjskiej soliance.
Ciekawostki na temat solianki
- Oryginalny przepis na soliankę powstał przypadkowo, wskutek oszczędności gospodyń w ubogich chłopskich gospodarstwach. Pierwotnie zupę gotowano na resztkach mięs, które szkoda było wyrzucić.
- Solianka jest bardzo treściwą zupą, ponieważ zawiera większość niezbędnych substancji odżywczych – białka, tłuszcze, węglowodany, witaminy, minerały. Z tego względu zaleca się spożywanie jej w stanach osłabienia organizmu, np. przy przeziębieniu, po wysiłku fizycznym. Solianka uchodzi także za doskonałe antidotum na złe samopoczucie po zbyt wyskokowych imprezach.
